لغت چاپ را که در گذشته «چهاپ» گفته شده از لغت مغولی چاو برگرفته شده است که به معنای « فشردن سطحی بر سطح دیگر» است. چاپ در تُرکی معنی کوبیدن یا حرکت مداوم همراه با کوبش می دهد . واژه چاپ در کتب تاریخ معاصر به‌معنای نقش، اثر، مُهر و نشان آمده‌است .
از مهم‌ترین رخدادهای تاریخ، اختراع حروف چاپی مستقل و دستگاه چاپ بوده‌است که به تصور غالب، اولین بار، یوهانس گوتنبرگ (۱۴۶۸–۱۳۹۷) آلمانی در سال ۱۴۵۶ میلادی آن را اختراع کرد؛ اما در حقیقت اختراع فن چاپ به قرن‌ها پیش از گوتنبرگ برمی‌گردد.
حدود 70 سال پیش برای اولین بار ، اصطلاح فلکسو گرافی ( کلیشه های لاستیکی ) در صنعت چاپ بکار برده شد . این لاستیکها می توانست با دقت قابل قبولی مرکب را بر روی سطح مورد نظر انتقال دهد و توسعه همین روش و کنترل مواردی همچون مدت تماس کلیشه با سطح چاپی ، فشار تماس ، میزان غلظت مرکب ، حرارت محیط و مرکب ، خاصیت مرکب ، دستگاه های چاپ را به کیفیت های بسیار بالایی رسانده است .
چاپ افست امروزی مرهون توسعه چاپ برجسته ای است که در دوران کهن صورت میگرفته است .
کلمه افست در لغت به معنی غیرمستقیم و متعادل کردن است ، چون در چاپ افست اطلاعات چاپی قبل از اینکه روی کاغذ و یا سطح مورد نظر انتقال پیدا کند ، روی یک سطح واسطه بنام لاستیک انتقال پیدا کرده و سپس از روی آن بر روی کاغذ منتقل میشود .
این لاستیک در اثر چاپهای متعدد سایش پیدا میکند و لازم است برای حفظ کیفیت بالای خروجی چاپ به صورت دوره ای و یا حتی زودتر از موعد تعویض گردد .
